Przyznaję - ze względu na mnogość obowiązków i pracę nad priorytetami blog powoli (aczkolwiek świadomie) schodzi u mnie na drugi plan. I właściwie to prawdopodobnie nie napisałabym tutaj nic nowego, gdyby nie książka Magdaleny Knedler Historia Adeli, po którą sięgnęłam ostatnio jak po coś na niezobowiązującą poprawę humoru (mnie również dotknęła jesienna chandra). I choć wiedziałam, że Knedler świetną pisarką jest (po świetnej trylogii o komisarz Annie Lindholm, czyli po kolei Nic oprócz strachu, Nic oprócz milczenia i Nic oprócz śmierci oraz uroczym Pan Darcy nie żyje), nie spodziewałam się, że ta prosta, intymna i kameralna historia zrobi na mnie tak ogromne wrażenie.
